Ο τίτλος Τραντέλληνες, που σημαίνει τριάντα φορές Έλληνες, παραπέμπει στους ήρωες του Βυζαντίου και της Αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας. Το έργο Τραντέλληνες είναι μια λυρική διαχρονική παρουσίαση της ιστορίας του Ελληνισμού του Βυζαντίου, του Ευξείνου Πόντου και του Μικρασιατικού Πόντου.

Είναι, δηλαδή, μια ιστορία ενός τμήματος του ευρύτερου Ελληνισμού με παρουσία τριών χιλιάδων χρόνων στην περιοχή, που είχε ως κατάληξη μια τραγική γενοκτονία και έναν βίαιο ξεριζωμό από τις πατρογονικές εστίες. Η ιστορία της περιοχής αυτής ξεκινάει από έναν μύθο, αυτόν του χρυσόμαλλου δέρατος, και διανύει τρεις χιλιετίες μέχρι την προσφυγιά των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας. Με το έργο Τραντέλληνες, η μακραίωνη αυτή ιστορία καταγράφεται με έναν ποιητικό τρόπο, με έναν διαφορετικό μύθο, για να αφήσει ένα περιεκτικό και ανεξίτηλο ιστορικό αποτύπωμα.