Η μελέτη της παραδοσιακής διατροφής αποτελεί τροχοπέδη στην απώλεια της γευστικής κληρονομιάς, αναπόσπαστο τμήμα του πολιτισμού και της ταυτότητας ενός λαού. Είναι η αποθήκη της ιστορικής μνήμης, που ενσωματώνει δημιουργικά το παρελθόν με το παρόν και μεταφέρει μηνύματα ωφέλιμα για την ολότητα. Ένα έθνος κρίνεται από τη διατροφή του, αλλά και το μέλλον των επόμενων γενεών εξαρτάται από αυτή.

Η διατροφή είναι μέσο διαχείρισης του παρελθόντος που διαφοροποιεί έναν λαό από τους γειτονικούς του. Παρά το γεγονός ότι η διατροφή είναι αποτέλεσμα διαπολιτισμικών ανταλλαγών που ξεπερνά τα γεωγραφικά όρια κρατών, συχνά κατασκευάζεται υποβολιμαίο διατροφικό παρελθόν για να υποστηρίξει επίπλαστη εθνική και πολιτιστική ταυτότητα ανύπαρκτου λαού με ενδεχόμενα ύποπτες σκοπιμότητες.

Το παρόν πόνημα μετά από πολυετή έρευνα λαογραφικών, ιστορικών και επιστημονικών πηγών παραδίδεται στο αναγνωστικό κοινό και ευελπιστούμε ότι θα συμβάλλει στην αναζήτηση της διατροφικής ταυτότητας των Ελλήνων του ιστορικού Πόντου και στον καθορισμό των αρχών της υγιεινής διατροφής και της μακροζωίας στο σύγχρονο κόσμο. Έγινε προσπάθεια σύνδεσης του φυσικού χώρου, της παραγωγικής διαδικασίας, της παρασκευής εδεσμάτων και της κοινωνικότητας της διατροφής. Παρά την ενδελεχή αποτύπωση της παρασκευής εδεσμάτων με αντιπαράθεση στοιχείων από τον φυσικό χώρο του Πόντου οι συνταγές δεν έχουν τον χαρακτήρα αυστηρού οδικού χάρτη αλλά παρέχουν τη δυνατότητα αυτοσχεδιασμού και αυτενέργειας. Ακόμα, παρατίθενται στοιχεία της βιολογικής αξίας των εδεσμάτων τα οποία παρασκευάζονται με πνεύμα οικονομίας και παρουσιάζονται με καλαισθησία.