Η μελέτη Το χρώμα των ιερών αμφίων στη λειτουργική μας παράδοση, ερευνά τις ιστορικές και θεολογικές προϋποθέσεις και το νόημα του χρώματος στην Αγία Γραφή και στη ζωή της Εκκλησίας. Εξετάζει ιδιαίτερα το λευκό και μαύρο χρώμα στο μοναχισμό και στην εξόδιο ακολουθία καθώς και τη χρήση του πορφυρού χρώματος. Μελετά επίσης το χρωματικό κανόνα των ιερών αμφίων των κληρικών των τριών βαθμίδων της ιερωσύνης καθώς και των ιερών αμφίων της Αγίας Τραπέζης, με οδηγό τους Πατέρες και τους εκκλησιαστικούς συγγραφείς, τα ευχολόγια και τα τυπικά. Από τις πηγές προκύπτει ότι το λευκό χρώμα είναι το πολυτιμότερο της λατρευτικής ενδυμασίας καθ` όλο το έτος εκτός της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, που είναι το πορφυρούν. Το μαύρο χρώμα εμφανίζεται μετά τον 12ο αι. στον χρωματικό κανόνα Ιννοκεντίου του ΙΙΙ, στη Δυτική Εκκλησία. Ο κανόνας αυτός μέσω της Δ` Σταυροφορίας (1204) επηρέασε και την Ανατολική Εκκλησία.