Το παρόν πόνημα αποτελεί μια προσπάθεια συμβολής της πορείας και της εξέλιξης του Μαθήματος των Θρησκευτικών, σε μια εποχή διαρκών αλλαγών και κοινωνικών ασαφειών, συνδυαστικά με την ανεξέλεγκτη, πλέον, δυναμική που αναδύουν οι νέες τεχνολογίες, σε έναν κόσμο διαρκώς και απρόβλεπτα μεταβαλλόμενο. Ισχυρό, επίσης, είναι το συνεχές ερώτημα, όσον αφορά το «γιατί» αυτό το μάθημα βάλλεται τόσο και, μάλιστα, διαχρονικά τόσο διεθνώς όπου, ωστόσο, φαίνεται να είναι κάπως περισσότερο σαφής η πορεία και το προφίλ του μαθήματος- όσο και κυρίως στον ελληνικό χώρο και ειδικά στην ελληνική εκπαίδευση. Το κύριο ερώτημα περιστρέφεται στο «τι το “επικίνδυνο” έχει το μάθημα αυτό και ασκείται τέτοια και τόσο συχνή πολεμική εναντίον του, εγείρει τόσα ερωτήματα, προκαλεί τόσες συζητήσεις και, εν τέλει, τίθεται τόσο σοβαρά το ενδεχόμενο διαρκούς “μεταποίησής” του, ακόμα και κατάργησης και εξοβελισμού του από τα επίσημα Αναλυτικά Προγράμματα του θεσμοθετημένου εκπαιδευτικού συστήματος»; Σε κάθε περίπτωση το παρόν βιβλίο δεν επιθυμεί να «θεολογήσει», ούτε και να «παιδαγωγήσει» ή να «διδακτικολογήσει», με την έννοια παροχής έτοιμων διδακτικών «συνταγών», προς άμεση διδακτική κατανάλωση. Ο βασικός στόχος είναι να συμβάλει στον στοχασμό του κάθε ενδιαφερόμενου, αλλά και της κοινωνίας στο σύνολό της, περί της δυναμικής του Μαθήματος των Θρησκευτικών, ως ενός σημαντικού παράγοντα κατανόησης και συνειδητοποίησης της λειτουργικότητας της θρησκείας, στην ατομική και κοινωνική ζωή, αλλά και των προβλημάτων του σύγχρονου ανθρώπου. Γενικότερη, αλλά ταυτόχρονα και ειδικότερη απορρέουσα προσδοκία της παρούσας συγγραφής είναι η ελάχιστη και σε κάθε περίπτωση, καλοπροαίρετη και στο πνεύμα της Χριστιανικής αγάπης, καταλλαγής και συνδιαλλαγής, προσφοράς στο διάλογο, που αφορά το ζήτημα του Μαθήματος των Θρησκευτικών, μέσω της συστηματικής και με επιστημονικά κριτήρια προσέγγισης του ζητήματος, χωρίς προκαταλήψεις ή υπερβάσεις των κανόνων της επιστημονικής δεοντολογίας.