Το ανά χείρας βιβλίο, θεωρούμε πως συμβάλλει στον εμπλουτισμό και την ανανέωση των λαογραφικών σπουδών με δυο τρόπους. Πρώτα πρώτα με το να χαράζει μια ξεκάθαρη γραμμή ανάμεσα στη ρομαντική προσέγγιση και τα νέα επιστημολογικά δεδομένα της εποχής που εκδόθηκε (1942), όταν συναντώνται οι λειτουργιστικές και δομικές προσεγγίσεις στο πεδίο των κοινωνικών επιστημών. Και δεύτερον, γιατί παραδίδει πρωτογενές υλικό που εστιάζει πρωτίστως στις λαϊκές πρακτικές και δευτερευόντως στην προφορική παράδοση. Έτσι, ανανεώνει τη λαογραφική θεματολογία στρέφοντας το ενδιαφέρον και προς μη "λογοτεχνικές" εκφάνσεις της λαϊκής ζωής.

(Από τον πρόλογο του βιβλίου)